பொம்மை! : நோர்வே நக்கீரா

நக்கீரா என்ன நாங்கள் எங்கள் பிள்ளைகளுக்குப் பிறந்தநாள் செய்யப்கூடாது என்று சொல்கிறாரா? போருக்குப் போருக்கு என்று பொறுங்கிப்போய் இருக்கிறோம். 50;60 ல் எல்லாம் கொண்டாடுகினம். எங்களை பிள்ளையள் மட்டும் உங்களுக்குக் கண்ணுக்கை குத்துதோ? அது என்ன பொம்மை. எங்கடை விருப்பத்துக்குப் பெத்தனாங்கள் எங்கடை விருப்பப்படி கொண்டாடுவம். உமக்கு விருப்பம் இல்லை என்றால் கொண்டாடாது விடுங்கள்.

பிள்ளைகளின் விருப்புக் கணக்கெடுக்கப்படாமல் பெற்றோரின் விருப்பே பல இடங்களில் பேணப்படுகிறது. ஒருவயதுக் குழந்தைக்கு தங்கச்சங்கிலியைப் பற்றியோ அதன் பெறுமதியைப் பற்றியோ என்ன தெரியும்? பிள்ளை ஒரு பொம்மைக்கோ விளையாட்டுப் பொருளுக்கோ கொடுக்கும் பெறுமதியை பொன்னுக்கே எமக்குப் பெறுமதி மிக்க பொருளுக்கோ கொடுக்காது. நாம் முன்பு ஊரில் பணச்சடங்கு என்று கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன். அதுபோலாகி விட்டன பிறந்தநாட்கள். கொடுத்த பணத்தை எடுப்பதற்கான ஒரு விழாவாகப் போகிறது. வன்னிமக்கள் ஒருவேளை உணவுக்கு மணித்தியாலக்கணக்கில் வரிசையில் கையேந்தி நிற்கும் போது. ஒவ்வொருவரும் வன்னியில் இடர்படும் தன் சொந்தத்துக்குச் செய்தாலே வன்னி மண் வயிறு நிறையும் அல்லவா? எல்லாம் அவரவர் தனிப்பட்ட விரும்பமே. இக்கவிதையானது 90களில் எழுதப்பட்டது.

பல நக்கீராவின் கவிதைகள், கதைகள் கட்டுரைகள்
http://nackeeraa.blogg.no/

http://nackeeraa.wordpress.com/

காலம் கடந்து வந்தும் -நற்
கவிதையொன்றைக் கக்கிவிட்டீர்
கோலம் கெட்டு நிற்கும்
கேவலம் கண்டபின்னும்
பகுத்து அறியா மனிதனுக்கு
பக்குவமாய் எழுத்துரைத்தால்
சவுக்கடி போடுகிறார்
சாகும் வரை நிமிராமல்

பாலனுக்கு பணத்தைப்பற்றி என்ன தெரியும்; பொருளைப்பற்றி என்ன தெரியும். விளையாட்டுத்தான் உலகம் என்று இருக்கும் குழந்தைகளை பிடித்த இழுத்துவந்து கண்டநிண்டதை எல்லாம் படிப்பித்து கடைசியில் ஒன்றுமில்லா விசரர்களாக்கும் வேலைதான் புலத்தில் நடக்கிறது. பிள்ளையைப் பிள்ளையாய் வளரவிடுங்கள். பெற்றோர் தாம் படிக்கவில்லை என்பதற்காக நாம் நினைத்ததையெல்லாம் பிள்ளை படிக்கவேணும் என்பது முற்றிலும் தவறானது. பிள்ளைகள் என்றும் விளையாட்டின் ஊடாகவே படிக்கிறார்கள். ஒரு பொன்காப்பையும் ஒரு விளையாட்டுப் பொம்மையையும் பிள்ளைக்கு முன்வைத்தால் காப்பை பிள்ளை திரும்பியும் பார்க்காது. குழந்தைகளை அவர்களின் உலகிலேயே வாழவிடுங்கள். அவர்களின் உலகம் தூய்மையானது; உணர்வுகள் மிக்கது காழ்புணர்வுகள் குறைந்து; வஞ்சகம் அற்றது. பத்துவயதில் அவர்களுக்குப் பட்டப்படிப்பு வேண்டாம். பிள்ளைகளையும் பிறந்தநாளையும் பணம்காய்கும் மரங்களாக எண்ணாது, வளர்ந்தவர்களே முடிந்தால் குழந்தைகளின் உலகில் சஞ்சரித்துப் பாருங்கள் நீங்கள் மனிதராவீர்கள்.

என்கவிதையை பல்லி மிகச்சரியாகப் புரிந்திருக்கிறார். நன்றி. பிறந்தநாள் அன்று அப்பிள்ளை பெற்றோரின் கெளரவத்துக்காகப் படும்பாடு அப்பாடா? எத்தனை சட்டை மாற்றவேணும், வந்தவர்களைப் பார்க்கவேணும், கமராக்காரனின் கெடுபிடிகள் ஒருபக்கம், தன்வயதுப் பிள்ளைகளுடன் பிள்ளை விளையாட முடியாத நிலமை. பிறந்த நாளன்றாவது பிள்ளையைச் சந்தோசமாக இருக்க விடுங்களேன். இதுவே என் ஆதங்கம். பல்லியின் கவிதைக்கு நன்றி