‘எனக்கெதிராக எவரும் ஒழுக்காற்று விசாரணை மேற்கொள்ள முடியாது’- சிவநாதன் கிஷோர் எம்.பி.

//அவர் இது தொடர்பில் மேலும் தெரிவிக்கையில்,இதுவரை காலமும் நாட்டில் யுத்தம் நடந்து கொண்டிருந்தது. மக்கள் கைது செய்யப்பட்டுக் கொண்டிருந்தனர். அதனால் அவசரகால சட்டத்திற்கு எதிராக வாக்களிக்க வேண்டிய தேவையொன்றிருந்தது. இப்போது அத்தகைய பிரச்சினைகள் எதுவுமில்லை.//

1. If there is no அத்தகைய பிரச்சினைகள் why the government needs the emergency law?
2. Whe he supports the emergency by retaining his vote?
3. In this issue there is no neutral stand. Either he supports or oppose. He cann’t simply say he is not being both.

இவரது முடிவு சரியானது. ஐக்கிய இலங்கை அல்லது அனைத்து மக்களும் ஐக்கியமாக வாழும் சிறீலங்கா என்பது இனவாத பெயரற்ற அரசியல் கட்சிகள் வழியே சாத்தியம். அதையே ஜனாதிபதி மகிந்த அவர்களும் தமது முன்னெடுப்பாக செய்ய முனைகிறார். தமிழ் கட்சிகள் அனைத்துமே தமிழ் என்பது போல கெலஉருமய போன்றவையும் இனவாதத்தை தமது பெயரிலேயே தலைப்பாக்கியுள்ளது. முஸ்லீம் கட்சிகளும் கூட அதே வழிதான்.

இவை ஒருபோதும் நாட்டு மக்களிடையே இன ஐக்கியத்தை உருவாக்காது. அடிப்படையிலேயே மாற்றம் தேவை. ஜனாதிபதி சொல்லும் ” நாம் அனைவரும் ஒரு தாயின் மக்கள்” அல்லது அனைவரும் இலங்கையர் அல்லது சிறீலங்கன் என்பதற்கு இனவாத பெயர் கட்சிகள் ஒன்று தமது பெயர்களையாவது மாற்றிக் கொள்ள வேண்டும். முடியாதவிடத்தில் முக்கிய கட்சிகளில் இணைய வேண்டும்.

இதுவே அனைவரும் அந் நாட்டு மக்கள் என்பதையும், அனைத்து மக்களுக்குமான சம உரிமை கொண்ட சமுதாயம் என்பதையும் இதயத்துள் ஏற்படுத்தும். இது செயலாக்கம் பெறாதவிடத்தில் சிறுபான்மை எனும் கருத்தியலோடு இனவாதம் தொடர்ந்தும் பயணிக்கவே வழி வகுக்கும்.

இவை இல்லாமல் ஐக்கியம். நல்லிணக்கம் என்பது உருவாகாது. அது பேச்சோடு நின்றுவிடும். கிஷோர் இங்கே முன் மாதிரியாகியுள்ளார். அது சுயநலமாக பலருக்கு தெரிந்தாலும், எதிர்காலத்தில் அவர் வழியை பலர் பின் தொடரும் வாய்ப்புகள் அதிகம். இதையே கருணாவும் பேசி வருகிறார்.

புலிகளினால் தடைசெய்யப்பட்ட இயக்கங்கள் கூட தம்மை நிலை நாட்ட எதையாவது கவர்ச்சிகரமாக செய்ய முயல்கிறார்களே ஒழிய , அவர்களிடமும் நேர்மையை காண முடியவில்லை என்பது வருத்தமான உண்மை. அவர்களும் ஆள் கடத்தல் , கொள்ளை , லஞ்சம் ஆகியவற்றினூடாக தவறிழைத்து வருவதை பார்க்க முடிகிறது. அவர்களும் புலிகளின் இன்னொரு பிரதிபோலவே காண முடிகிறது. இது இவர்களது பயணத்தை தொடரவிடாது. நேர்மையற்ற அரசியல்வாதியாலும் பலமற்ற அரசியல்வாதியாலும் யாருக்கும் பிரயோஜனமில்லை.

முன்னைய இயக்க பிளவுகள் மற்றும் தடைகளின் பின் அவ் இயக்கங்களின் சண்டியர்களே தற்போதுள்ள தலைமைகளைக் காத்தனர். அவர்களோடு இருந்தனர். தற்போது இச் சண்டியர்கள் தலைவர்களாக முயல்கின்றர். இதற்கு உதாரணமாக புளொட்டின் ஆரம்பகால மத்திய கொமிட்டி உறுப்பினர்களை எடுக்கலாம். அங்கே இருந்தவர்கள் உமா மகேஸ்வரனுக்கு நெருங்கிய அல்லது அவரது உயிரை காப்பாற்றியவர்களாகவே இருந்தனர். அங்கே படித்தவர்களை விட தலைவருக்கு விசுவாசமானவர்களது பேச்சும் ஜால்ராவுமே எடுபட்டது. அதுவே அன்றைய புளொட் சிதையக் காரணமாயின. நல்லவர்கள் ஒதுக்கப்பட்டு மோசமானவர்கள் தலைமையோடு இருந்தனர். இதை இப்போது அனைத்து மாற்று தமிழ் இயக்கங்களிலும் அவதானிக்க முடிகிறது. இது ஒரு அபாயமான சமிக்கையாகவே தெரிகிறது.

ஒன்று நேர்மை தேவை அல்லது நல்ல பலம் தேவை. கிஷோர் பலமும் நடைமுறை சாத்தியமான பகுதிக்குள் நுழைய முனைகிறார். படித்த அல்லது அரசியல் சாணக்கியம் தெரிந்த ஒருவராக அவரது முடிவு சரியானதாகத் தோன்றுகிறது. கடன் காரன் காலில் விழுவதை விட கட்சிக்காரன் காலில் விழலாம் என்பது போன்ற நிலையாக இதை எடுக்கலாம். அவர் கடந்த காலங்களில் செஞ்சிலுவை சங்க பணிகளில் இருந்த போது நேர்மையாக இருந்தார். தமிழருக்காக உதவிகள் செய்தார். அரசியலுக்குள் வந்த பின்னர் ஏனையவர்களால் அவரால் அதை முன்போல் தொடர முடியாமல் போயிருக்கலாம். அதற்கு தான் சேர்ந்த கட்சி தடையாகக் கூட இருந்திருக்கலாம். இனியாவது அவர் நேர்மையாக மக்களுக்கு முன்போல் சேவை செய்ய முயன்றால் அது அவரை விட வன்னி மக்களுக்கு கிடைத்த ஒரு வரப்பிரசாதமாக இருக்கும்.

பல்லியின் கருத்தை வரவேற்கிறேன். இது இலங்கையில் சாத்தியப்படாததை உணர முடிகிறது. ஐதேகட்சி இனவாதம் இல்லாதது போல் இருந்தாலும் அது இனவாதக் கட்சியாக இருந்ததை கடந்த காலங்கள் நமக்கு காட்டின. பண்டாரநாயக்காவின் பரம்பரையோடு சிறீலங்கா சுதந்திரக் கட்சி முற்று புள்ளியாகவிட்டது. அது பெயரளவில் இருந்தாலும் மகிந்த சிந்தனை எனும் பெயரில் ஏதோ ஒரு மாற்றத்தை நோக்கி செல்ல முனைகிறது.

மகிந்தவுக்கு தமிழர் பிரச்சனையை தீர்க்கும் விருப்பமும் – பலமும் – சிங்களவர்களை ஆளும் தகமையும் இருக்கிறது. இதுகாலவரையிலான சிறீலங்கா அரசியலில் மகிந்த அளவு பலமான ஒரு தலைவர் இருந்ததில்லை. அனைத்து படைகளையும் தமது கட்டுப்பாட்டுக்குள் கோட்டாபய மூலம் வைத்திருக்கக் கூடிய ஒரு தலைவர் சிறீலங்காவின் சரித்திரத்திலேயே இருந்ததில்லை. இது ஒரு பெரிய பலம்.

அடுத்து உலகமெல்லாம் பரவியிருக்கும் சிங்கள புத்தி ஜீவிகளை ஒரு குடைக்குள் கொண்டு வர மகிந்தவால் முடிந்தமை மகிந்தவுக்கு கிடைத்த அடுத்த பலம். உலக அறிமுகமற்ற மகிந்தவுக்கு அந்த புத்தி ஜீவிகளாலேயே அறிமுகங்கள் : உதவிகள் கிடைத்தன. அதனூடாகவே அவரது சர்வதேச காய் நகர்த்தல்கள் மற்றும் ராஜதந்திர உறவுகள் பலமானது. அதே புத்தி ஜீவிகளது கைகொடுப்பே எந்தவொரு நாட்டையும் எதிர்க்கும் துணிவை அவருக்குக் கொடுத்தது. புலம் பெயர்ந்துள்ள சிங்கள புத்தி ஜீவிகள் அவர்கள் வாழும் நாட்டுத் தலைவர்களது பலம் மற்றும் பலவீனங்களை அறிந்து அதற்கேற்றாற் போல கருத்துரைகளையும் ஆலோசனைகளையும் மகிந்தவுக்கு தொடர்ந்து வழங்கினர். மகிந்த பேசுவதை விட அடுத்தவர்கள் சொல்வதை கேட்பதில் ஆவலாக இருந்தார். இது சிங்கள புத்தி ஜீவிகள் மத்தியில் நம்பிக்கையை உருவாக்கியது.

பாமர சிங்கள மக்கள் மத்தியிலும் அவர் ஓர் ஆண் மகனாக , வீரமகனாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டிருந்தார். தனது கருத்துகளை ஒரே தொனியில் தொடர்ந்து நகர்த்தியமையால் அவரது இலக்கு சரியென சிங்கள மக்களால் மெதுவாக உணரப்பட்டது. ரணில் போன்றவர்களது கருத்துகள் தளும்பல் கொண்டது. அவர்கள் சிங்களவர்களையா அல்லது புலிகளையா ஆதரிக்கிறார்கள் என்று புரிய முடியாத தினம் ஒரு கோஸமாகி பாமர மக்கள் மத்தியில் குழப்பத்தை உருவாக்கியது. இதனால் ஐதேக கேள்விக்குறியாகியே விட்டது.

ஜேவீபீ அடிப்படையில் இனவாதக் கட்சியல்ல. ரோகண விஜேவீராவுக்கு பின்னர் அரசியல் கட்சியாக நிலைக்க இனவாதத்தை முன்னிறுத்தியது. பின்னர் அதிலிருந்து மீள முடியவில்லை. அதுவே அவர்களது பிரிவுகளுக்கும் முறிவுகளுக்கும் காரணமாயின. எதிர்காலத்தில் ஜேவீபி மற்றும் சிங்கள இனவாதக் கட்சிகள் முன்னைய சமசமாஜக் கட்சி மற்றும் கொமியூனினிஸ்ட் கட்சி போன்ற நிலைக்கு தள்ளப்படும். இவற்றின் தேவை அனைத்தும் மகிந்தவின் பீஏ கட்சிக்குள் அடக்கம். எனவே அனைத்து சிங்களக் கட்சிகளும் ஐக்கிய மக்கள் சுதந்திர முன்னணி(PA)க்குள் அமிழ்ந்துவிட்டன.

ஐதேகட்சியில் இருந்த சிந்தனாவாதிகள் மகிந்த கட்சிக்குள் வந்ததால் ஐதேகட்சியால் ஒரு அங்குலம் கூட நகர முடியவில்லை. தற்போது கூட ஒரு தேர்தல் வந்தால் மகிந்த கட்சியே மாபெரும் வெற்றி வாகை சூடும். பசி மற்றும் விலைவாசி உயர்வை விட மக்கள் அச்சமில்லாது வாழும் சூழ்நிலை சிங்களவர்களை பெரிதும் கவர்ந்துள்ளது. இனியொரு தலைவர் வந்தால் அது இந்த அமைதிக்கு பங்கம் விளைவிக்கும். இந்த வெற்றிக்கான விலை அதிகம்.

தமிழ் இயக்க பின்னணிக் கட்சிகளில் பலரது ஒத்துழைப்பும் மகிந்தவுக்கு கிடைத்தது. ஆனால் அவர்கள் அதை தவறாகப் பயன்படுத்துவார்களானால் அதன் பிரதிபலனையும் சீக்கிரமே அனுபவிப்பார்கள்.

எனவே மகிந்த சார்ந்தவர்கள் புலிகளோடு எப்படி மோதினார்களோ அதேபோல இனவாத சிங்கள கட்சிகளோடும் நிழல்யுத்தம் ஒன்றை நடத்திக் கொண்டிருக்கிறது. 13வது சட்டத் திருத்தத்தை எதிர்க்கும் கெலஉருமய அமரசேகரவிற்கும் ஜேவீபீ விமல் வீருவங்சவுக்கும் அமைச்சர் டிலான் பெரேரா ” பாசையும் சுவரும் இருக்கிறதென்று போஸ்ட்டர் ஒட்டுபவர்களால், தேசத்தில் நல்லிணக்கத்தை ஏற்படுத்த முடியாது. நாட்டின் சமாதான சக வாழ்வுக்காக சிலரது வாய்களில் பசையொட்டவும் (கம்) பின்னிற்கப் போவதில்லை” என காரசாரமாக பேசியதில் மகிந்தவின் பின்னணியே இருந்ததாக சிங்கள அரசியல்வாதிகளுக்குத் தெரியும்.

எனவே அவர்களும் அடக்கியே வாசிக்கின்றனர். இவை குறித்து பார்க்கும் போது மகிந்த காலத்தில் தமிழர்கள் தமது உரிமைகளை பெற வேண்டிய வாய்ப்புகள் அதிகம். தமிழருக்கு கிடைப்பதை எதிர்க்கும் பலம் சிங்களவர்களிடம் இல்லை. அப்படி தமிழர் உரிமைகள் மறுக்கப்படும் ஒரு நிலை தொடரக் கூடாது என்பதே சிங்கள புத்திஜீவிகளது கருத்தாக இருக்கிறது. இன்னொரு யுத்தத்தில் நாடு சீரழிவதை அவர்கள் விரும்பவில்லை. தமிழர்களைப் போலவே சிங்களவர்களும் மோதலில் இறந்தேயுள்ளனர்.

புலிகள் தரப்பில் இறப்பே மகிழ்சி. சிங்களவர்களுக்கு அது மாபெரும் இழப்பு. எனவே மகிந்தவின் கரத்தை வலுப்படத்தாதவிடத்தில் தமிழர்கள் தொடர்ந்தும் உரிமையற்ற நிலையிலே வாழ்ந்து மற்றொரு போருக்கு தள்ளப்பட்டு உள்ளவர்களையும் இழந்துவிட நேரும். அதைவிட பலமானவனோடு இணைந்து தமிழர் சம உரிமைகளைப் பெறுவதே புத்திசாலித்தனம்.

மாயா தங்கள் எழுத்தில் புளொட் வாசனை தெரிகிறது; தவறாயின் மன்னிக்கவும். நிஜமாயின் அவர்களது கடந்தகால தவறுகளை ஒரு கட்டுரையாக எழுதினால் எம்மை போன்றோரும் தெரிந்து கொள்ள வாய்பாய் இருக்குமே;

நன்றி பல்லி. 1976க்குப் பிறகு உண்மையான புளொட் நாட்டில் இல்லை. அவர்கள் பின்தள இறுதிக் கட்ட உடைவோடு சிதறிவிட்டார்கள். எனக்கு அனைத்து இயக்க நண்பர்களும் இருக்கிறார்கள். அதனடிப்படையில் காண்பவற்றை தேவையான போது கொண்டு வருகிறேன். ஒரு இயக்கம் குறித்து நன்றாகத் தெரியும். அது இப்போது அதுவாக இல்லை. அதை காணும் போது வருத்தமே. அவர்களது அடி மட்டத்தவர்களது பேச்சு இதுவும் ஒரு புலிதான் என்பதை உணர்த்தும் போது மக்களுக்கு நெரப் போகும் அவலம் குறித்து அச்சமாக இருக்கிறது.

அன்று இருந்த இயக்கங்கள் அனைத்தும் தமிழ் மக்களுக்கான விடிவுக்காக களம் இறங்கி துரோகி பட்டம் பெற்றார்கள். இவர்கள் உண்மையில் தியாகிகள். இன்றைய துரோகிகள் தமக்கான விடிவுக்காக தமிழ் மக்களை பகடைக் காயாக்கியுள்ளார்கள்.

இவர்களுக்கும் புலிகளுக்கும் எந்த வேறுபாடும் இல்லை. ஒரே குட்டையில் ஊறிய மட்டைகள். பாவம் அப்பாவி ஏழைத் தமிழர். அவர்களுக்கு மகிந்த மாத்தையாவது நல்லது செய்தால்தான் உண்டு. இல்லையென்றால் தொடர்ந்தும் தமிழ்நாட்டுத் தமிழர் பாணியில் ஊடகங்களில் உன்னதமாகவும் , உள்ளுக்குள் ஊத்தைகளாகவும் இருப்பார்கள்.

கடந்த காலத்தை எழுதிப் பயனில்லை. நாளைய எமது சமுதாயத்துக்கு நீ செய்யப் போவது என்ன? அழிவையா அல்லது ஆக்கபூர்வமான? ஒன்றையா என்பதே மனதை வருடுவதாகவாக இருக்கிறது.

வெளிநாடு போனவனும் , பணமுள்ள தமிழனும் எப்படியும் பிழைத்துக் கொளள்வார்கள். தேவைப்பட்டால் இணையத்தில் எழுதி , வீதியில் கோஸம் போட்டு , வானத்தில் தமிழீழம் அமைத்து , மக்களைக் கொள்ளை அடித்து வாழ்வார்கள்.

வடக்கு – கிழக்கு அப்பாவி மக்கள் மலைநாட்டுத் தமிழர் நிலைக்கு தள்ளப்பட்டு விடுவார்களோ என நினைக்கும் போது கண்கள் பனிக்கின்றன. அதிலும் குறிப்பாக பிரபாகரன் பிச்சைக்காரர்களாக்கி கொண்டு வந்து முகாம்களில் அடைத்து வைத்திருக்கும் அப்பாவிகள். இவர்களுக்காக பேசாது , செயலாற்றாது வறுகும் எவனும் பிரபாகரன் போன்று ஒரு நாள் அழிவார்கள். அவன் தமிழனாகவோ – சிங்களவனாகவோ – முஸ்லீமாகவோ எவனாகவோ இருக்கலாம். நாம் இவர்களை இப்போதே கண்டிக்கத் தொடங்க வேண்டும். இல்லையென்றால் இலங்கையில் தமிழரே இல்லாமல் போகும் அபாயம் தமிழராலேயே உருவாகும்.